Historia parafii

HISTORIA PARAFII PW. MIŁOSIERDZIA BOŻEGO W JAWORZE
Autorki: Jolanta Stawarska i Barbara Szczepaniak
Zebrał i opracował: ks. Paweł Sajdutko

HISTORIA

Parafia pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego powstała, jak wcześniej wspomniano, w wyniku podziału parafii Św. Marcina , która liczyła w tym czasie 23000 mieszkańców. Pierwsze plany utworzenia parafii powstały 1989 z inicjatywy jaworskiego dziekana i proboszcza, Walentego Szałęgi. Kuria Metropolitalna w dniu 26 czerwca 1989 r. utworzyła Samodzielny Ośrodek Duszpasterski na Osiedlu Przyrzecze przy parafii Św. Marcina w Jaworze. Na rektora został mianowany ksiądz Edward Pasionek. W czerwcu 1990 roku Samodzielny Ośrodek został przemianowany na parafię pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego.

30 czerwca 1989 r. Naczelnik Miasta Jawora wydał wskazanie lokalizacyjne przy ulicy Starojaworskiej, gdzie mieściła się baza zaplecza budowy Osiedla Mieszkaniowego Przyrzecze. Działka ta była własnością Skarbu Państwa. W październiku ks. Edward Pasionek zakupił od Jaworskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego budynek – barak przy ulicy Starojaworskiej. Dzięki zaangażowaniu wielu parafian, pod kierownictwem księdza proboszcza, budynek został wyremontowany i przygotowany do pełnienia roli tymczasowej kaplicy. W baraku wydzielono również mieszkanie dla księdza, kancelarię parafialną oraz salkę katechetyczną. Pierwszą Mszą Świętą była uroczysta pasterka w 1989 r. Za zezwoleniem Kurii Metropolitalnej we Wrocławiu w zastępczej kaplicy  można było odprawić dwie msze.

Po odejściu wojsk radzieckich z Jawora, 8 maja 1990 roku, dowódca Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej gen. Wiktor Dubinin przekazał jaworskiemu dziekanowi symboliczne klucze do obiektu, w którym przed wojną mieściła się koszarowa kaplica. 26 sierpnia tego roku budynek stał się własnością parafii Miłosierdzia Bożego. Budynek ze względu na to, że został zbudowany w latach dwudziestych XX wieku nie został uznany za zabytek przez wojewódzkiego konserwatora zabytków i wszystkie prace adaptacyjne i remontowe musiały być wykonane na koszt parafian. Szczególnie w pierwszym etapie przebudowy wyróżnili się: Piotr Sopata, który ufundował dzwon, Waldemar Krzyszycha, który wykonał drzwi wejściowe oraz do zakrystii, elektrycy Grzegorz Rezbiak i Jan Skotnicki wykonując instalacje w kościele. Znacznej pomocy udzielają też jaworskie zakłady pracy takie jak Cukrownia „Jawor”, spółdzielnia „Ogniwo”, Spółdzielnia Pracy z ulicy Limanowskiego.

Projekt przebudowy opracował jaworski architekt Jan Mrówczyński. Wyburzono ściany działowe oraz strop oddzielający obie kondygnacje, z wyjątkiem fragmentu przerobionego na chór muzyczny. Kościół nie jest orientowany. Jego wymiary są następujące: 27 m długości wzdłuż osi głównej od ściany północnej prezbiterium do głównego wejścia w ścianie południowej, na której mieści się chór; 14,3 m szerokości od ściany zachodniej z drugim wejściem od  ściany wschodniej , za która na poziomie parteru mieszczą się zakrystia, kancelaria, świetlica parafialna, piwnica; 8 m wysokości w prezbiterium; 6,73 m wysokości w korpusie nawowym. Od strony wschodniej znajdują się takie pomieszczenia jak jadalnia, kuchnia oraz trzy mieszkania ( dwa pojedyńcze i jedno dwu pokojowe) wyposażone w łazienki.   Powierzchnia kościoła wynosi 386 m2, mieści jednorazowo 700 osób z czego 350 może zajmować miejsca siedzące. W 1992 roku sufit kościoła został pokryty mozaiką drewnianą o motywach gwieździstych. Strop oparty jest na sześciu wolnostojących filarach betonowych oblicowanych cegłą klinkierową. Posadzkę ułożono w 1994 z płytek lastrikowych. Okna wypełniono kolorowym szkłem. Ołtarz tworzy wolno stojąca mensa czyli stół , na którym odprawia się Eucharystię. Za mensą na planie półokręgu wzniesiono rodzaj nastawy ołtarzowej (retabulum) w postaci 2-metrowej wysokości ścianki z cegły klinkierowej. W jej środku umieszczono tabernakulum. Ponad tabernakulum umieszczono obraz Miłosierdzia Bożego wykonany na dykcie  przez Mariana Lachmirowicza , malarza amatora z Sokolej. Obraz został wymieniony w 1998 r. na większy, którego twórcą jest ukraiński malarz. Na ołtarzu znajdują się od 4 października 1998 r relikwie świętej Siostry Faustyny Kowalskiej. Przed ołtarzem stoi osiemnastowieczny  krucyfiks dar Stanisława Pawełkiewicza. Po prawej stronie ołtarza znajduje się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej ufundowany przez pielgrzymów na Jasną Górę, którzy odwiedzili to sanktuarium w 1994 r. Po lewej stronie ołtarza stoi figura Matki Boskiej Fatimskiej ufundowana przez pielgrzymów do tego sanktuarium w 2000 r. Na pamiątkę Roku Jubileuszowego 2000 umieszczono po lewej stronie ołtarza kamienną tablicę pamiątkową.

W nawie głównej ustawiono w 1994 r. ławki wieloosobowe z oparciem, pulpitami i klęcznikami . Zostały wykonane one z drzewa sosnowego przez Wojciecha Krzyszychę. Z tego roku też pochodzą dwa konfesjonały wykonane w warsztacie Stanisława Boczuli. Są one z drzewa świerkowego pokrytego bejcą w tonacji ciemnego brązu. Był to dar dzieci , które obchodziły rocznicę pierwszej komunii oraz młodzieży przystępującej do bierzmowania. W roku tym kościół wzbogacił się też o 14 stacji Drogi Krzyżowej wykonanych w jaworskiej pracowni Tadeusza Wiśniewskiego. Był to dar dzieci pierwszokomunijnych.

Nagłośnienia zostało wykonane za czasów proboszcza ks. Czesława Parucha. Za jego posługi zostały też zakupione Organy Hammonda, czyli klawiszowy elektrofon wielogłosowy z dwiema klawiaturami i pedałem. Oświetlenie kościoła jest elektryczne i tworzy go sześć żyrandoli oraz dwanaście kinkietów. Na zewnątrz kościoła nad głównym wejściem umieszczony jest duży podświetlany krzyż. Na placu kościelnym znajduje się też dzwonnica, na  której zawieszone są dwa dzwony. Plac został wybrukowany w 1999 r. Przy murze okalającym świątynie, na wprost wejścia głównego, w sierpniu 2000r. postawiono kaplicę, w której umieszczono figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa. Była ona częściowo opłacona z datków dzieci przystępujących do Komunii Św. w 1999 r. W kościele pw. Miłosierdzia Bożego odbywały się liczne uroczystości religijne: odpusty parafialne, wprowadzenie figury Matki Bożej Fatimskiej (13.12.2000r), co dało początek nabożeństwo fatimskim odprawianym nieustannie co miesiąc począwszy od 13.01.2001 roku; Misji Świętych, które prowadzili od 16.10.2000r. ojcowie Pallotyni. W kościele miały także miejsce imprezy kulturalne. Na uwagę zasługuje 2 koncert kolęd w wykonaniu artystów Teatru Wielkiego w Warszawie: Jadwigi Skoczylas i Małgorzaty Cudejko, który odbył się 02.01.2000 roku. 16.04.200 roku z kolei, odbył się koncert „Stabat Mater Dolorosa” w wykonaniu artystów Filharmonii Lubuskiej.

Szybko okazało się jednak, że kościół pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego jest za mały i ks. Bp Tadeusz Rybak polecił wybudować nową, większą świątynię , która pomieściła by wszystkich wiernych. Dzieci pierwszokomunijne z 1997 r. ufundowały kamień węgielny, który to został poświęcony przez papieża Jana Pawła II podczas jego pielgrzymki do Legnicy 2 czerwca 1997. Darem parafii były zrobione specjalnie na tą uroczysta mszę krzesła i ołtarz .  Kuria Biskupia zwróciła się w 1996 r. do Burmistrza Miasta Jawor z wnioskiem o przydzielenie placu pod budowę nowego kościoła przy ul. Korfantego i ul. Pięknej. Niestety okazało się ,że działka ta jest w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko Własnościowej „Piast” w Jaworze. W wyniku wielu interwencji proboszcza ks. Zbigniewa Tracza w czerwcu 1999 r. SMLW w Jaworze podjęła uchwałę o zrzeczeniu się terenów przy powyższych ulicach na rzecz miasta z zaznaczeniem , że teren ten może być przeznaczony pod budowę świątyni. Dnia 29 grudnia 1999 r. sporządzony został akt notarialny – umowa darowizny o przekazaniu i darowaniu Parafii Miłosierdzia Bożego w Jaworze prawa użytkowania wieczystego działki gruntowej nr 317 o powierzchni 99a 13m2. W 2002 udało się proboszczowi ks. Zbigniewowi Traczowi wykupić za symboliczne 100 zł obie działki, na  których stoją świątynie. 24 listopada 2000 r. miała miejsce msza pod przewodnictwem ks. BP Tadeusza Rybaka z okazji 10 rocznicy utworzenia parafii. Ks. Biskup poświęcił plac pod budowę nowej świątyni, która ma być pod wezwaniem św. siostry Faustyny Kowalskiej,  oraz krzyż, który został na nim postawiony. W mszy brali udział wszyscy księża, którzy pełnili służbę w parafii.

Nowa świątynia została zaprojektowana przez arch. Dariusza Wojtowicza, arch. Edytę Wojtowicz oraz  mgr inż. Marka Raczkowskiego. Kościół został zaprojektowany jako bazylika trójnawowa z transpentem poprzecznym i zakrystią. Stanowi zwartą bryłę nawiązującą do tradycji obiektów sakralnych na Dolnym Śląsku. Program funkcjonalny obejmuje nawę główną, dwie nawy boczne, absydę, transept z babtysterium, kruchtę wejściową, chór i wieżę. Kościół ma bezpośrednie połączenie z zakrystią.  Wejście na chór zlokalizowano w kruchcie wejściowej w wieży. Chór jest dostępny wyłącznie dla organisty i zespołu wokalnego. Łącznie do kościoła prowadzą cztery wejścia . W kościele ma być 920 miejsc siedzących. Kubatura budynku wynosi 11723,4 m3, zaś powierzchnia zabudowy 901,8 m2, a powierzchnia użytkowa 821,8 m2. Ściany zewnętrzne o grubości 43 cm wykonane są pustaków MAX i docieplone styropianem. Ściana szczytowa i ściany wewnętrzne wykonane są  z pełnej cegły . Dach zaprojektowano dwuspadowy o konstrukcji drewnianej, krokwiowo jętkowej. W nawie bocznej dach jest jednospadowy. Cała powierzchnia dachowa pokryta ma być dachówką. Przetarg na wznoszenie budowli wygrała jaworska firma Bolko i pracę rozpoczęto w lipcu 2001r. Pierwsza msza święta została odprawiona  na pasterkę w roku 2004 w surowych murach , ze słomą na podłodze. Kościół wypełniony był po brzegi wiernymi. W uroczystości uczestniczyli również goście specjalni miedzy innymi przedstawiciele władz miasta – burmistrz Artur Urbański i komendant powiatowy policji Henryk Czum oraz sponsorzy prywatni. Mszy św. przewodniczył biskup legnicki Tadeusz Rybak w asyście ks. prałata Zbigniewa Tracza, ks. prałata Walentego Szałęgi, wicedyrektora Wyższego Seminarium  Duchownego w Legnicy ks. dr Sławomira Stasiaka oraz ks. Andrzeja Piętki pochodzącego z tutejszej parafii. Przed rozpoczęciem uroczystości biskup przekazał dary dla nowej świątyni. Był to biały ornat oraz kielich z pateną. Następnie ks. biskup poświęcił nowy kościół. Na zakończenie pasterki proboszcz parafii Zbigniew Tracz podziękował wszystkim parafianom, bo gdyby nie ich przysłowiowy „ wdowi grosz” , który jest jedynym źródłem finansowania świątyni, nigdy by nie udało się wybudować tego kościoła.
17 lutego 2017 roku już za obecnego ks. proboszcza dra Tomasza Czernika założono kopułę na wieżę kościoła, w 2018 roku ukończono układanie kostki brukowej przy nowym kościele, a w 2019 roku założono ogrzewanie składające się z marmurowych płyt grzewczych. Dokonano także niezbędnych prac odwodnienia budynku, zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz instalacji odgromowej. Parafia posiada także projekt wystroju malarskiego w formie fresków w świątyni pw. Św. Faustyny, autorstwa Andrzeja Boj – Wójtowicza, który w niedługim czasie doczeka się realizacji. Sporządzony został również projekt nowej plebanii przy kościele pw. Św. Faustyny.

KAPŁANI  HISTORIA

Pierwszym proboszczem był powołany przez Biskupa Wrocławskiego, ks. Edward Pasionek. Przez okres jednego roku pracował sam. Potem otrzymał pomoc w osobie wikariusza, neoprezbitera Damiana Samulskiego. Pracował on tu od 25 czerwca 1991 do 30 czerwca 1992. Następni współpracownicy to ks. Krzysztof Kowalczyk (30.06.1992 – 12.09.1992) i ks. Jacek Krasoń (12.09.1992 – 28.06.1993).  W dniu 28 czerwca 1993 roku, Biskup Legnicki  Tadeusz Rybak powołał na funkcję proboszcz parafii pw. Miłosierdzia Bożego ks. Czesława Parucha. Odwołanie poprzedniego proboszcza z pełnienia przez niego funkcji wzburzyło wielu parafian do tego stopnia, że zamknęli kościół i nie chcieli go przekazać następcy. Takt i wyrozumiałość ks. Czesława Parucha pozwoliły na rozwiązanie tej trudnej sytuacji. Jesienią 1993 r. proboszcz ks. Czesław Paruch powołał do istnienia Radę Parafialną. Pierwszym przewodniczącym rady był Henryk Wilczyński, a po jego śmierci stanowisko to objął Stanisław Dziura. Z proboszczem Czesławem współpracowali następujący wikariusze: ks. Zbigniew Kulesza (28.06 1993 – 27.06.1994), ks. Dariusz Kowalczuk ( 27.06.1994 – 24.06.1996), Rajmund Górski ( 25.06.1996 – 22.06.1998 ). W 1998 r. ksiądz proboszcz Edward Paruch został na swoją prośbę, ze względu na swój stan zdrowia, przeniesiony do innej, mniejszej parafii i na jego miejsce został mianowany  przez Biskupa Legnickiego ks. Zbigniew Tracz . Wraz z nim rozpoczął swoją posługę wikariusza neoprezbiter ks. Krzysztof Kauf (22.06.1998 -28.06. 1999). Ze względu na zwiększenie się ilości mieszkańców parafii, do pracy duszpasterskiej na jej terenie został przydzielony jeszcze jeden wikariusz. Od 28 czerwca 1999 roku w parafii posługę pełnił proboszcz oraz dwóch księży wikariuszy. Do posługi w kościele zostali skierowani ks. Piotr Wojcieszek i neoprezbiter ks. Janusz Garula , którzy pełnili swoją posługę w parafii od 28.061999 do 26.06.2003. Na ich miejsce, Biskup diecezji legnickiej , skierował ks. Piotra Moroza (27.06.2003 – 16.06.2004 ) oraz neoprezbitera ks. Emanuela Brzostka. Po odejściu ks. P. Moroza na jego miejsce został przysłany ks. Jacek Saładucha. Następnymi wikarymi zostali ks. Dominik Jezierski, ks. Jakub Norman, ks. Rafał Berezowski i ks. Artur Karbowiak. 12 stycznia 2015 roku zmarł ks. Zbigniew Tracz. W jego miejsce biskup legnicki Zbigniew Kiernikowski w połowie stycznia 2015 roku nowym proboszczem ustanowił ks. dra Tomasza Czernika, który współpracował z dotychczasowymi wikariuszami ks. Rafałem Berezowskim i ks. Arturem Karbowiakiem do 2016 roku. W czerwcu 2016 roku funkcję wikariuszy objęli ks. Tomasz Kwiecień oraz ks. Paweł Sajdutko. W miejsce ks. Tomasza Kwietnia biskup Zbigniew skierował w czerwcu 2017 roku neoprezbitera ks. Piotra Kulpę. W czerwcu 2019 roku nowym wikariuszem został ks. Przemysław Głuszek w miejsce ks. Pawła Sajdutko. Od 2016 roku parafia co roku stała się miejscem formacji alumnów, którzy odbywają praktyki duszpasterskie. Należeli do nich: ówczesny akolita, a później diakon Przemysław Głuszek, ówczesny diakon Tomasz Piątkowski, diakon Patryk Zarzeczny oraz akolita Jarosław Kojder.

Parafia pomimo swojej niedługiej historii doczekała się już powołań do życia konsekrowanego oraz święceń duchownych swoich parafian. W 2003 roku święcenia uzyskali: brat Michał Adamski- dominikanin oraz brat Andrzej Piętka – pallotyn. W 2004 roku zaszczytu tego dostąpili:  ks. Mariusz Łazarek, 2009 Ks. Piotr Marciniak, 2012 Ks. Grzegorz Basara,  2018 roku – ks. Wojciech Bojanowski – jezuita. Wszyscy oni swoje msze prymicyjne odprawili w kościele parafialnym.